ουρόδεσμος

ο

ναυτ. είδος δεσμού με τον οποίο προσδένεται τρόχιλος ή σύσπαστο σε ιστό, σε κεραία ή στα ξάρτια με την ουρά τού σχοινιού περιστρεφόμενη ελικοειδώς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρά + δεσμός. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στο Ναυτικόν Ονοματολόγιον].